Pul biriktirmek hobi midir sizce? Bence kendi mahkumiyetini kendi yaptığın hücrede geçirmekten öte birşey değildir. Tüm biriktirme faaliyetleri öyledir.

İmza biriktirirsin, sürekli bir sonraki imzanın hayali elindekini değersiz kılar ki zaten elindeki değersizdir.

Resim biriktirirsin, en az iki olsun istersin, 3.ncüden sonra zaten resimden zevk almazsın.

Tuhaf eşyalar biriktirirsin, belli süre sonra sana birşey ifade etmez, zira kullanılamazlar ve birbirlerine uyumlu olsunlar diye diğer gelecek güzellikleri de engellerler.

Para biriktirirsin, sonra o parayı korumak için daha fazla paraya ihtiyacın olduğu ortaya çıkar. Sürekli olarak biriktirme zorunluluğunda kalırsın.

Kimisi sevgili biriktirir. Ama sevgilisini onlarla paylaşmayı istemediği için belli süre sonra kendisine sevgisi bile kalmaz.

Anılar biriktirirsin, biriktireyim derken yaşadığın koca AN’ı kaçırırsın.

Özetle insanoğlu biriktirir de biriktirir. Biriktirdiği her neyse belli bir süre sonra kendisine duvarlar örer de örer, hapseder.

Bir ufak sırt çantası dışında ihtiyacı olmaması ne güzel olurdu insanın. Ama bazı arkadaşlarımın günlük bakım gereçleri çantası benim hayalimdeki ufak çantadan büyük.

“Şey”lerle hapsolduk maalesef. Şeyimizi kaldırıp da kurtulmak lazım bu tuhaf toplumsal yapıdan. O yapı orada duracak elbette ama bizim orada ne işimiz var yahu?

Gerekirse kendi klanımı kuracağım ve “diğer” topluma teğet geçeceğim, yapılacak tek şey bu. Klan köyünün tam ortasına bir de kocaman trambolin koyacağım. Her sıçrayışımda, tam en tepedeyken, hani o düşmekle durmak arası AN var ya işte tam o AN’da çığlık atıp sonsuzluğu ve zamansızlığı selamlayacağım.

Biriktireceğim tek şey dostuklar ve sevgi, onu da zaten en minik çantaya bile sığdırıp dünyanın dört bir yanına gidebilirsin.

Yarın yok ki…

Geri Dön ----- Mesaj Gönder