Kötülük dediğimiz şey süreklilik gösterir. Varolan her canlının hayatta kalma ve türünü devam ettirme güdüsünün ortaya çıkış halleridir en fazla.

İyilik dediğimiz ise aslında bir sapma, bir kaos halidir. İnsanın tek icadı olan sevgi üzerinden kontrolsuz bir şekilde üreyen bir harekettir. İyilik canlıların türlerinin devam etmesine ve hatta hayatta kalmalarına yardımcı olmaz çok fazla. Hatta bazen tam tersine etkisi olur

Sosyal yapıyı bir araya getirir gibi görünür ama sosyal yapı bir araya sevgi değil, korku (kötülük) bağları ile bağlıdır aslında. Dışlanma, yalnız kalma, varolamama korkusu yani.

Yine de insancıllık sevgi üzerinden gelişmiştir, insansılık ise kötülük üzerinden. Sanat ruhu sevgi üzerinden gelişmiştir, sanat simsarlığı, sahte sanatıçılık ise insansılık üzerinden.

Kötülük bizim ailelerimizde, okullarımızda, toplum çevremizde öğrendiğimiz değerlerdir bence aslında, iyilik ise kendi keşfettiğimiz ve bilincimizi akıttığımız aşktır.

Kötülük daha üstündür, iyilik daha üstündür diye birşey söylemek çok anlamlı olmaz bence. Ama her zaman seçim hakkımızın olması önemlidir.

Ama basit bir çıkarımla şunu söyleyebilirim; aşka, sevgiye (hem kendini, hem kendine, hem insanlara dair) sahip olmayan, olamayan insanların gidebileceği tek yol kötülük dediğimiz yoldur. Hatta bu yolda insanlara iyilik yaparak da ilerleyebilirler ama sevgisi olmayan insan sadece kötülük kavramına hizmet eder. Sanatçı da olsa, doktor da, balıkadam da sevgiyi tanımayan ve hissedemeyen insan kim olursa olsun kötülük yolundadır.

Kötülük yolundan yürümek istemiyor, şu kısacık ama kıpkısacık hayatımızı hazlar, korkulara kurban etmek istemiyorsak, önce kendimizi sevelim, sonra başka insanları sevelim ve başka insanların sevgisinin de kalbimize akmasına izin verelim.

Yarın hakikatten yok arkadaslar.




Geri Dön ----- Mesaj Gönder