Liseyi güç bela okumuştu
Bir yanda geçim derdi
Bir yanda kalabalık ve küçük evi
Babası aydınlıktı,"oku kızım" dedi
Anası karışmadı, "beyim bilir" dedi

Üniversite ise çok daha zor oldu
Burslar kıt, yurtlar soğuktu
Hemen her günü aynı elbiseyle karşıladı
Her günü aynı sefaletle karşıladı
Ama her günü büyük bir umutla karşıladı

Mezun olup öğretmen çıktığında
Hala eline erkek eli değmemişti
Mezun olup öğretmen çıktığında 
Hala hayat nedir öğrenememişti
Mezun olup, Anadolu'ya gitmişti

İlk günü beklediği gece uyuyamamıştı
İlk gün geldiğinde sürekli kekelemişti
Ama sonunda ışığa koşanların meşalesi olmuştu
O minicik kalplerin "en sevdiği, saydığı" olmuştu
Kadınlığı tatmadan çocukları olmuştu

Çok yaşayın siz sevgili köy öğretmenleri
Yaşayın sefaletinizle, ama herkesten zengin
Yaşayın borçlarınızla, ama herkesten alacaklı
Yaşayın suyu akmayan evlerde ama elleri herkesten temiz
İyi ve gururla yaşayın sevgili köy öğretmenleri
Bu herkesten çok sizin hakkınız...