Çocukluğumuzun sahilleri onlardan oluşurdu
En güzel oyuncaklar
En keyifli yarışmalar
Hep çakıl taşlarıyla olurdu

Renkli parlak ve kaygan olanları toplanırdı
Tekmil çocukların ilk koleksiyonlarıydı onlar
Yassı ve yuvarlak olanlar da toplanırdı
Denizde sektirme yarışlarının vazgeçilmezleriydi onlar

Gözlerimiz sahili pür dikkat tarardı
En güzel taşı bulmak için
Ama saklamalık
Ama kaydırmalık

Bazen de başımıza bela olurlardı
Mazota bulanmışını tutup üstümüzü kirletince
Anneden azar işit 
Babadan azar işit

Yalnız çocukların da en büyük arkadaşıydılar
Onlarla hayal kurardım
Onlarla açık denizlerde yol alırdım
Benim hazinelerimdi onlar, yani küçük korsanın

Hala çok severim çakıl taşlarını
Ne zaman bir sahilden geçsem
Hala kendimi en güzel taşı ararken bulurum
Hala kaydırmalığı bulunca sektirir, büyük keyif alırım