Üç boyutlu düzlemlerde sonsuza giden bir yolcu, zamanı da say 4 boyutta gider sayar kendini. Algısı üçünü, sezgisi de dördüncü boyutunu tamamlar. Bu matematiksel olarak doğru görünse bile insanın tek boyutta yaşadığını düşünmek daha  hoşuma gider benim. Tek boyut, yani duygular. Algı ile bağlantılı ancak algıdan bağımsız, mantık ile sorgulanabilir ama mantıktan çok uzak.

X Y bir de Z
Yetmez ki benim gittigim yönü göstermeye
1 ışık yılı, 3 insan günü
Görece bile değildir ki benden sana, senden bana
Kağıt 15 santime 20 santim 300 santimetre kare desen
1.5 santimetre karesine tüm hayatım sığar
1 kilometreye 100 kilometre desen
100 kilometre karesine senin düşüncenin yansıması sığmaz

Sadece algılar mı boyutları belirleyen
Sadece mantık mı onları hesaplayan, tanımlayan

Tek boyut var cancağızım
İçine senin düşüncenin sığdığı
Ne Zaman Yolculuğu, ne Samanyolu
Senin uzakta olduğun kadar uzakta olmaz bana
Ne iğne başı, ne kağıt kalınlığı
Benim sana yakınlığımın mesafesi kadar az olamaz

Hangi teorem açıklayabilir, hangi fomül hesaplayabilir
    İki kalbin gitti yönü
        Ve iki kalbin durdurduğu zamanı

Geri Dön ----- Mesaj Gönder