Adada küçücük bir evde toplanmışız universiteden arkadaşlarla. Kağıt oynuyoruz, odun sobasının çıtırtıları arasında bir de Mendelson’un müziği eşliğinde.

Geçmişi anıp özlemek yapılacak en büyük kötülük kendimize. Ama geçmişin bize kattığı güzellikleri şu AN’a getirip şu AN’da mutlu hissetmek, işte bu yapılınca güzel oluyor.

Bu müzik bana o küçücük ada evi kağıt oyunu akşamından bir hediye, ama paketini şimdi açtım. Şu anda odun sobasının çıtırtıları hayalimde, müzik ise hoparlörlerimde. Şu AN’da Mendelson’la öyle mutluyum ki.

Dünden yarından bana ne, yarın yok ki…

Asağıdaki versiyon Maxim Vengerov’un muhteşem yorumu: 
==> http://fizy.com/#s/3wbl09

Geri Dön ----- Mesaj Gönder