Evet evet vardır böyle sevdiğiniz insanlar. Yani yanınızda olsun istersiniz, muhabbetini seversiniz, çok yakından tanırsınız. O da sever sizi çok, özler, görünce sevinir. Ama işte anılardan veya gündemden gelen bir iki şakadan öte çok da neşelenmezsiniz. Yani olduğu zaman güzel hissedersiniz yanınızda, ama hani yemeğin tuzu misali birşeyler biraz eksik kalır.

Bir de bazı insanlar vardır, uzaktan bile olsa hınzır hınzır gülümsediğini bilirsiniz, siz de neşelenirsiniz. Hani aynı frekanstan yayın yapan telsizlerin birbirini duyup konuşması gibi neşe frekansları tutar yahu. İşte bu insanlardan çok fazlasına ihtiyac var bu dünyada. Tanısanız da tanımasanız da, var olduklarını bilmek bile gülümsetir sizi ya, hah işte o kadarı yeter.

Hınzır gülüşlü, muzip ve hayatın her pisliğini bildiği halde “yaw bu kötü insanlar olmasaydı iyiler daha az değerli olurdu, iyi ki var bu kötüler, ama yine de kıçlarını ilgisizliğimle tekmeleyeceğim hepsinin” diyen insanlardan çok fazlasına ihtiyacımız var.

Hayatın biz onun içindeki kötülükleri görelim ve iyi insan olalım diye verildiğini değil, hayatta olmanın inanılmaz güzel bir şans olduğunu düşünmeyi seviyorum.

Yani piyangoda en büyük ikramiyeyi kazanmışım gibi. Yani aslında hepimiz kazananız ama bazılarımız zor bir hayata doğmuşuz, bazılarımız daha rahat hayatlara doğmuşuz.

Ama birisi aç diye ve bu açlık aslında bizim suçumuz değilken önümüzdeki nefis salatadan zevk almamaya hakkımız yok bence. Vicdanımız temiz olduğu sürece merhametimizin hayatımızı elimizden alacak kadar zihnimizi ele geçirmesini engellememiz lazım.

Merhamet sevgi gibi en insancıl duygulardan birisi ama merhamet AN’ımızdaki mutlulukla çelişmeyecek şekilde varolmalı. Yani önceliğimiz mutlu olmak ve sevmek gibi geliyor bana ve eğer merhamet mutlu olmamı, hayatı sevmemi ve AN’ı yaşamamı engelliyorsa biraz uzakta tutulmalı. Mutlu olmazsak, mutlu edemeyiz de.

İşte neşeli ve canlı enerji yayan insanlar bunu sağlıyorlar, mercycholia illetiyle AN’ımızı mahvetmekten kurtarıyorlar bizi (melancholia’nin merhamet versiyonu).

Cıvıl cıvıl olamazsak da her zaman, kalbimizi hazır tutalım neşeye ve kalbimiz de dinamosu olsun aynı zamanda başka kalplerin neşesinin.

Merak etmeyin sonunda hepimiz öleceğiz, sorun yok yani.

Şimdi somurtmaktan daha iyi şeyler zamanı, şimdi neşe ve keyif zamanı, sevgi zamanı. (Ayrıca bu yaz ve sıcaklar bir an önce bitmezse benim için Kanada’ya göç edip bir daha gelmeme zamanı olacak)

Hoş ve esen kalınız.

Not: Haaaa, bakın şunu mantıklı bulurum, insanlara yardım etmek için ona yönelik bir hayat sürdürmek. Bu çok güzel birşeydir, AN’ınızı farklı bir algılama düzeyinde ama yine farkında olarak ve mutlu geçirirsiniz.

Geri Dön ----- Mesaj Gönder